1
Ποτέ δεν μου κάθισε καλά το παράδοξο. Ένας ερασιτέχνης άσχετος να κουμαντάρει τον επιχειρηματία στην ίδια την επιχείρηση του. Αν συμβαίνει αυτό, τότε το πράγμα δεν είναι απλά παράδοξο και ανώμαλο, είναι και ύποπτο. Βρωμάει διαπλοκή από μακρυά. Και για να μιλήσουμε συγκεκριμένα, αναφέρομαι στο ότι η ΕΠΟ έχει παραδοσιακά και νόμιμα τον πρώτο και αποφασιστικό λόγο στο πρωτάθλημα των ανωνύμων εταιρειών.
Ναι, είναι ύποπτο, καθόλου καθαρό, οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ στο επαγγελματικό, πιο σωστά επιχειρηματικό πρωτάθλημα, να δέχονται στις μπίζνες τους τη… διοικητική παρέμβαση ατόμων ξένων και εντελώς ανεύθυνων, της διοίκησης της ΕΠΟ. Να, γιατί προκύπτει το μεγάλο κωλομπάρεμα, τις εκλογές της ΕΠΟ να τις μανουβράρουν οι ισχυροί των ΠΑΕ.
Το ποδόσφαιρο είναι μπίζνες. Όποιος δεν το δέχεται ή είναι υποκριτής του κερατά ή βρίσκεται στον προπερασμένο αιώνα. Και είναι ευχής έργο να λειτουργεί επιχειρηματικά και τούτο το λαϊκό θέαμα.
Οι πολιτικοί είναι πρωθυπουργοί και υπουργοί, μια άλλη υποκρισία. Κανονικά την πολιτική εξουσία σε κάθε χώρα πρέπει να την έχουν οι επιχειρηματίες. Κι εκεί θα καταλήξει κάποτε το έργο. Κάποια πράγματα θέλουν το χρόνο τους για να μπουν στο ίσιο δρόμο. Ήταν ο βασιλιάς, ο μονάρχης και από κοντά το παπαδαριό. Κυλούσαν οι αιώνες και έχαναν πόντους και τα δυο μεγέθη, η εκκλησία και ο θρόνος. Και κέρδιζαν έδαφος οι πολιτικοί.
Γιατί όχι ένας μεγαλοεπιχειρηματίας να μην είναι ο ίδιος πρωθυπουργός; Επιτέλους να σταματήσει να ελέγχει τη σακούλα ο διαπλεκόμενος, δηλαδή ο έχων στο τσεπάκι του τη δικαιοσύνη και τα κόμματα. Δεν συμβαίνει αυτό για δυο λόγους. Πρώτον, να δίδεται η αίσθηση στον κόσμο ότι αυτός αποφασίζει με τη ψήφο του. Δεύτερον, διότι η ανάδειξη ενός μεγιστάνα στην πολιτική εξουσία θα προκαλούσε την αντίδραση άλλων μεγιστάνων και μεγαλοεπιχειρηματιών της χώρας.
Το ίδιο περίπου και στο ποδόσφαιρο. Η αντιπαλότητα των μεγαλομετόχων των ΠΑΕ ευνοεί τη διατήρηση του νοσηρού καθεστώτος, το πρωτάθλημα να βρίσκεται τυπικά στα χέρια ερασιτεχνών. Τυπικά, βέβαια, διότι επί της ουσίας οι ερασιτέχνες της ΕΠΟ είναι απόλυτα αιχμάλωτοι των εφοπλιστών, καναλαρχών, των βιομηχάνων κ.α. χοντρά κονομημένων παετζήδων.
Δεν αιφνιδιάζει, λοιπόν, το ''πραξικόπημα'' των ισχυρών ποδοσφαιρικών κλαμπ της Ευρώπης να συνεχίσουν την εμπορική τους παρουσία στα γήπεδα, όμως εκτός κηδεμονίας της UEFA. Και στο παρελθόν οι πολυεθνικές της μπάλας, που συμμετέχουν στα πανάκριβα πρωταθλήματα Ιταλίας, Αγγλίας, Ισπανίας, Γερμανίας με τα υψηλά έσοδα, είχαν αποπειραθεί να στήσουν δική του φάμπρικα, αλλά δυστυχώς την τελευταία στιγμή εγκατέλειπαν το σχέδιο, διότι η UEFA ικανοποιούσε σε κάποιο βαθμό τα αιτήματα τους, με αλλαγές στα κύπελλα Ευρώπης.
Comments
Post a Comment